حرکت در سطح

  • شعرهایی از سه دوره ی دیروزین بیژن الهی

    در « دوره ی سیاه در سرایش پارسی »، واژه ی «سیاه»- به تذکر شاعر- ربطی به معنی معمولش در زبان فارسی ندارد و در واقع ترجمه یی ست از واژه ی فرانسوی

  • خطاب به پروانه ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟

    خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟، کتابی از رضا براهنی، شاعر و منتقد ایرانی است که نخستین‏ بار در سال ۱۳۷۴‬ به چاپ رسید. این کتاب دربرگیرنده‏ٔ دو بخش است. بخش نخست، خطاب به پروانه‌ها، از صفحه‏ٔ ۷ تا صفحه‏ٔ ۱۲۰ شامل شعرهای اوست و بخش دوم، چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟، یعنی از صفحه‏ٔ ۱۲۰ به بعد، همان‏طور که در کتاب اشاره شده‌است، بحثی در شاعری است. رضا براهنی با این مجموعه شعر جریان شعر پست مدرن ایران را آغاز کرد.و تحولی را در شعر دههٔ هفتاد ایران ایجاد نمود..

  • حواشی ی مخفی/ هوتن نجات

    مجموعه شعر هوتن نجات ، کتابی ست از هوتن نجات..شاعر آنارشیست ایرانی که در بیست سالگی خودکشی کرد..اعجاب می آورد وقتی شعرهایش را می خوانی..این کتاب همراه بایک ایکس فایل کامل از این شاعر است

  • ای کاش آفتاب از چهار سو بتابد(مجموعه شعر)بهزادزرین پور

    این کتاب مجموعه بیست و چند شعر از بهزادزرین پور است.برنده جایزه شعر گردون و مهمترین کتاب شعر دهه هفتاد.در این شعرها کارکرد متعادلی از زبان ارائه شده است. مجموعه شعر زرین پور مثل بسیاری از کتاب های شعر خوب پخش نشد،اگر چه بسیاری از منتقدان برجسته درباره این کتاب نقد نوشتند

  • بوی استروژن سوخته

    مجموعه شعر،هانیه بختیار

  • مصادیق بارز

    مجموعه شعر پیام فتوحیه پور

  • آغوش من از سفر پٌراست

    مجموعه شعر فریادشیری (برنده سومین دوره شعر امروز ایران کارنامه)

  • مُسری

    مجموعه شعر الهام حیدری

  • آشفت گوی نها

    مجموعه شعر امید شمس

۱۳۹۰ شهریور ۲, چهارشنبه

شعرهایی از سه دوره ی دیروزین (بیژن الهی)

در « دوره ی سیاه در سرایش پارسی »، واژه ی «سیاه»- به تذکر شاعر- ربطی به معنی معمولش در زبان فارسی ندارد و در واقع ترجمه یی ست از واژه ی فرانسوی Noir ، به همان معنی که فرانسویها در «roman Noir » باب کرده اند.به این ترتیب،این دوره بناست،به یک معنا،درحد ادبیات « نوع » (Genre) شمرده شود، که از طرفی نیز ناظر است به سنت ایرانی شعر روایتی در حد «نوع» دیگری.«نحو محو» (به زعم شاعر،فرا می خواند،جرقه هایی آنی ست از جهانی «بدوی».نحوه ی تسلسل این ترانه ها در دفتر اصلی حاکی از سفری ست- ظاهراً با رنگهای بومی چند خطه ی مختلف- در جغرافیایی باطنی،این جنبه ی خاص شعر ها در گزینش حاضر، متاسفانه از دست رفته است.«علف دیمی» شامل شعرهای مطلقاً غنایی ست که برای « مجموعه» شدن نوشته نشده اند.وچند اشاره برای درست خواندن: ۱-تقطیع مصرعها حساب دقیقی دارد و موسیقی شعر را تنظیم می کند.پس هر شعری درست همان گونه که تقطیع شده باید خوانده شود و مصرعها نباید در ترنم به هم چسبانده شوند. ۲-«و» ، اگر در آغاز جمله باشد یا قبلش ویرگول یا تیره یی آمده باشد،با فتحه خوانده می شود؛ و، اگر در میان جمله باشد،یا در ته یک مصرع ، وقبل از آن هیچ نشانه یی نیامده باشد،با ضمه خوانده می شود. ۳-«می» گاهی به فعل چسبیده آمده است و گاه جدا.به این ترتیب،مثلاً ،«می آید» با تکیه روی «آ» ادا می شود و «میاید» بدون تکیه. ۴- ویرگولها ونقطه ها وتیره های میانی مصرعها،جز شاید چند جای خاص که خواننده ی آشنا به آهنگهای مضمر در زبان فارسی عادتاً در خواهد یافت،مکث و سکته در آهنگ مصرع نمی اندازند. ۵- در « عقاقیر »،خط سوم، « بچه » و « خط » بی تشدید خوانده می شوند.  فیروز ناجی

این کتاب را از اینجا دانلود بزنید




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر